Spotkanie autorskie z Mariuszem Kaniosem
Mariusz Kanios – autor poczytnych kryminałów był bohaterem czwartkowego spotkania (21 III 2024 r.) w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Sandomierzu. Tarnobrzeżanin, który dzieciństwo i młodość spędził w Sandomierzu.
Tu też rozpoczął pracę zawodową w bankowości. Z wykształcenia archeolog i ekonomista. Z pasją i nieskrywaną radością opowiadał o swojej drodze od dyrektora banku do literata. Teraz nareszcie czuje się wolnym człowiekiem, nieskrępowanym korporacyjnymi rygorami. Robi to o czym marzył – pisze. Pomaga mu w tym bogata wyobraźnia, która podsuwa mu co raz to nowe pomysły. Wreszcie wie, że praca może być przyjemnością.
Tym bardziej, że jest właścicielem wydawnictwa o nazwie -” Piąte marzenie”. Pytał nas: „Czy wiecie, co jest piątym w kolejności marzeniem ludzi na świecie?” Okazuje się, że po zdobyciu fortuny, spotkaniu wielkiej miłości, dalekich podróżach i wymarzonym domu – jest to napisanie książki.
Zadebiutował w wieku 49 lat i od razu został zauważony przez środowisko piszących i czytających kryminały. Debiut „Uczynkiem i zaniedbaniem” był nominowany do prestiżowej nagrody „Wielkiego Kalibru” wyróżniającej najlepsze powieści kryminalne wydane w danym roku. A jak mówił, jest to wybór z około pięciuset tytułów. O swoich powieściach mówi: „Literatura pop, do pociągu”, bo ma sprawiać przyjemność i być odskocznią od szarej codzienności.
Pisze cykle książkowe, które łączy postać komisarza. Wbrew stereotypom jest to kobieta dobra i wrażliwa, ale jak przyznaje z czasem ewoluuje i zło naznacza jej osobowość.
Pisarz dzielił się z nami swoimi osobistymi refleksjami. Ciepło wyrażał się o rodzinie, która wspiera go w literackich poczynaniach. Ciekawostką jest, że postaci na okładkach książek mają swój pierwowzór w rzeczywistości. I tak: „Szepty moich lęków” (syn), „Zatoka syren” (dziewczyna syna), „Fotoplastikon” (córka). Twórcą wszystkich okładek jest grafik Przemysław Adamczyk.
A co pisarz robi poza pisaniem? Uwielbia jeździć motocyklem i podróżować. Swój drugi dom ma na Sycylii. Czyżby tam czerpał inspiracje literackie?
Nie lada gratką dla czytelników było przeczytanie fragmentów najnowszej powieści przez samego autora i to z … telefonu, bo okazuje się, że służy mu do zapisywania tekstu. Roboczy tytuł to „Prolog”. Zacznie się mottem: „Jeśli stworzyłeś mnie na swoje podobieństwo, to nie chcę cię znać”.
Z sali padały pytania, które wywoływały dyskusję. Wśród czytelników byli członkowie Dyskusyjnego Klubu Kryminalnego z Niska. Na zakończenie było rozlosowanie nagrody książkowej, oczywiście autora. Następnie kuluarowe rozmowy, podpisywanie książek, pamiątkowe zdjęcia.
Tradycyjnie jak zawsze na zakończonie spotkania autor otrzymał zestaw upominkowy miejskich gadżetów i publikacji ufundowany przez Urząd Miejski w Sandomierzu oraz Miejską Biblioteką Publiczną.
